De vliege in den “Oalen Griezen” in Heldern

Zundagmoan  bin ik as vliege de n,oalen Griezen in e goan
Ik  vleug zo langs de koster hen, den biej de deure was estoan

Gung rechtstreeks noa ,tkark raam toe met al die meuje kleurn
Ma t,raam det was miej een bettie druk ik vuuln miej wat verleurn

Van doar  vleuge ik noa een  vrouwe toe en zat heur achtert  oor
Ik  gung toe ma  verkroeptie spuln doar in heur zachte haor

Mar um heur neet zo te plaogen bin ik mar wieder  goan
Van of de kupperen lampe zag ik de dominee stoan    

Ik vleuge zo de preakstoel op ma de dominee sleu miej weg
Ik gun gauw op zien biebel zitn ma wat had ik toch een pech

Ik vleuge um miej lėėm te spoorn een stukkiej in het roond
Mien vleugels wun een bettie lam ik gun ma noa de groond

Noa buuten kon ik ok neet kom wat zöl der noew gebeurn
Ma opeens zatte ik op een leedboek en,ik wus niet wat ik heurn

Doar zat een man te zingen hij bleus miej um de kop
En met zien harde oadem bleus miej zo van zien leedboek  of

Ik vleuge van doar noa  t,orgel toew doar in den donkerenhook
Ma op die glimmige piepen doar wun ik helemoa neet  good

Toew onverwachts gung de deure lus met heel vulle kabaal
Zo gung ik via de collecte bus gauw noa het kark portaal

Ik vleuge  mien vriejheid tegemood ik had het wel e zeen
Ik goa ,n Oalen Griezen nooit meer in, iej kunt doar wat beleem.